Preneseno sa: kosmagazin.com
Piše: Darko Dželetović
Tim Univerziteta Virdžinije se odvojio na 7-8 razlike početkom drugog poluvremena i nije kao obično uspio sačuvati minimalnu prednost! Ali je uspio izbjeći smrtonosni metak na kraju regularnog dijela utakmice, i u produžetku trijumfovao protiv Red Rejdersa sa Teksas Teka!
To bi ukratko bio opis ovogodišnje finalne utakmice završnog NCAA turnira.
Lično, nisam s nekim uzbuđenjem očekivao ovo finale i mislio sam pred podbacivanje lopte da se nije mogla poželjeti dosadnija utakmica za gledanje, jer nisam očekivao više od stotinjak poena, kombinovano, od ova dva tima. Na kraju nije bilo baš previše neefikasno, a ni uzbuđenja nije nedostajalo kad se tim Teksas Teka privukao i izjednačio na malo jače od 3 minuta pred kraj, propustio pobjedu na kraju regularnih 40 minuta, krenuo dobro u produžetku, pa se raspao na kraju produžetka.
Trener Teksas Teka Kris Bierd je bez iskustva igranja košarke, osim u srednjoj školi, učio zanat od defanzivno orijentisanih trenera tipa Tomija Pendersa, pa malo ofanzivnijih legendarnog Bobija Najta i njegovog sina Peta, i uspio je na putu do finala nadmudriti puno iskusnije trenere Ajzoa i Bilajna imajući na raspolaganju samo jednog budućeg NBA igrača – Kalvera, pa čak protutnjati i preko Marka Fjua i Gonzage koji su imali najmanje četvoricu budućih NBA igrača prednje linije, i na papiru izgledali neuporedivo jače. U ovu NBA prednju liniju uključujem i našeg Petuševa koji nažalost nije dobio šansu u porazu Gonzage protiv Red Rejdersa.
Njihov protivnik Virdžinija Huz (Hoos) majstora za usporavanje igre Tonija Beneta je generalno potpuno negledljiva, manje uzbudljiva za gledanje čak i od nekadašnjeg Maljkovićevog Limoža, ili američkih mu pandana iz mračnog doba košarke 90-ih, Rajlijevih Niksa i apsolutno najodvratnije košarke nekog tima koju sam gledao u životu – imenjaka Kavalirsa u Fratelovim godinama sa Terelom Brendonom, Krisom Milsom, Tajronom Hilom, Tajronom Kejdžom, pokojnim Bobijem Filsom i kompanijom. Kouč Toni Benet je na koledžu igrao za svog oca Dika, koji je izumio takozvanu “pek lajn” odbranu sa bjesomučnim “trepovima”, uduplavanjima i navođenju protivnika prema čeonoj liniji, a sin mu je usavršio ovu antipropagandu košarke koja godinama prolazi u NCAA konkurenciji i bez nekih sjajnih odbrambenih individualaca. Dvije godine neuspješnog run&gun stila u Hornetsima, koji su tada bili u povojima u koji se Benet kao NBA igrač nije uklopio, su ga izgleda totalno uvjerila u ispravnost očeve košarkaške filozofije pa je Toni znan kao svojevrstan davitelj preovladavajućeg šuterskog i ofanzivnog stila košarke već godinama.
Nije bilo nikakvo čudo da je poslije 5 i po početnih minuta igre u finalu rezultat bio još uvijek fudbalski, 3:2, a kombinovani šut timova iz igre 1-11 sa masom ofanzivnih prekršaja i izgubljenih lopti. Nakratko sam razmišljao da poslušam prigovaranje moje žene i odem da uspavljujem djecu do kraja prvog poluvremena sve dok mi te misli nije odagnao žabar Moreti junior kada je postigao prvi koš iz igre za Teksas Tek nakon skoro 8 minuta igre.
Bierdov tim cijelu sezonu igra agresivnu odbranu sa pokretljivim majstorom za banane Ovensom pod košem, a u napadu forsira takozvanu pokretnu (moušn ofense Bobija Najta) igru sa “steger i fejd blokovima” gdje bekovi kao Muni i Moreti prodiru pod koš i traže rješenja uglavnom za najboljeg igrača svingmena Kalvera, koji se zbog Benetove odbrane sa preuzimanjem uopšte nije vidio u prvom poluvremenu i nije imao ni jedan pogodak iz igre. A slično je nastavio i u drugom poluvremenu. Bierd je nastavio sa daun-skrinovima, bek-skrinovima, šafl-kutovima ali nisu uspjevali vezati šuteve iz daljine i približiti se sve do par minuta do kraja drugog poluvremena. Krilo DeAndre Hanter, koji je nešto kao Šejn Betije tima Virdžinije, je besprijekorno obavljao posao u onom u čemu je najjači – odbrambeno, igrajući i peticu na mahove, a u drugom poluvremenu počeo i pogađati šuteve i postao MVP utakmice sa ličnim poenterskim rekordom koledž karijere. Virdžinijin bekovski par Taj Džerom (da se pohvalim da sam nekad u rek ligi igrao protiv njegovog oca koji je dobro znan na njujorškoj haklerskoj sceni) a i hladnokrvni ubica dječjeg lica Kajl Gaj su takođe pogađali uglavnom dalekometne šuteve manje-više održavajući razliku dok Kalver konačno nije proradio pred kraj. Ali je postao i tragičar jer je promašio trojku za pobjedu nekoliko sekundi pred kraj, pa bio blokiran pri šutu za pobjedu sa sirenom na kraju regularnog dijela utakmice. Virdžinija je opet “uložila kviska” i vratila se iz mrtvih.
Valja spomenuti i da je mlađanom Italijanu Moretiju izbijena lopta u kontri u produžetku i sudije su oduzele čistu loptu crvenima tek nakon kontroverznog pregleda snimka u situaciji koja se u 99% slučajeva sudi u korist napadača, i to je bila neka vrsta Beloševićevske prekretnica za Virdžiniju u produžetku.
Wahoos iz Šarlotsvila su bili gotovo elinisani i protiv Purdjua i protiv Oburna, ali kako je to Bojan Šoć na ovom sajtu sjajno i opširno opisao imali su više sreće negoli košarkaškog umijeća. Čini mi se da su puno jači tim imali prošle i pretprošle godine, ali u ovoj nepredvidljivosti valjda i leži čar koledž košarke.
U svom ‘breket-u’ sam imao Virdžiniju u finalu, uz Kentaki koji je nažalost prerano ispao, ali nisam po običaju bio u konkurenciji da uzmem pare ni u jednom od ovogodišnjih kladioničarakih ‘pulova’ u kojima sam učestvovao. Odlučio sam da na miru navijam za Teksas Tek obzirom na teži raspored koji su imali do finala u poređenju sa Virdžinijom. Isto tako i zbog Kravića i Čohadarevića koji su svojevremeno igrali u Laboku.
Pokazalo se po ko zna koji put da onaj NCAA tim za koga ja navijam izgubi.
Čast izuzetku 2013 i mojim Prljavim Pticama – mada ni ta titula se nažalost oficijelno ne priznaje.
Leave a Reply