Izvor: Sportska kupusara
Ekipe u NBA-ligi podeljene su u šest divizija: Atlantsku, Centralnu, Jugoistočnu,Jugozapadnu, Severozapadnu i Pacifičku. Prve tri pripadaju Istočnoj, a ostale Zapadnoj konferenciji.
Iako se međusobno razlikuju po tradiciji, ugledu, istoriji uspeha, kvalitetu igračkog kadra, raspoloživom budžetu i aktuelnim ambicijama, svi ti klubovi imaju nešto zajedničko – u njihovom dresu nastupao je ili nastupa barem jedan košarkaš sa prostora nekadašnje države Jugoslavije.
NAPOMENA: Naredni statistički podaci o igračima obuhvataju i sezonu 2017/18.
Nikola Jokić
Igrajući za srpski Mega Basket proglašen je najkorisnijim igračem regionalne ABA lige 2015. godine. Iako je na draftu 2014. godine izabran tek u drugoj rundi, kao ukupno 41. pik, Nidža je ubrzo postao NBA-senzacija. Uprava Denver Nagetsa koja ga je izabrala zadovoljno je trljala ruke jer je sa mladim Somborcem dobila spektakl, igru koja je privlačila pažnju publike i superlative medija.
Nakon prve sezone, u kojoj su mu “dabl-dabl” učinci bili nešto normalno, završio je kao treći “ruki” sezone i ušao u prvu petorku debitanata.
Jokara je 3. februara 2017. godine, u pobedi Denvera nad Milvokijem 121:117, zabeležio svoj prvi “tripl-dabl” sa 20 poena, 13 uhvaćenih lopti i 11 asistencija, a samo nedelju dana kasnije, u susretu sa Njujorkom (trijumf Nagetsa 131:123), postigao 40 poena. Sezonu je završio sa čak šest “tripl-dablova”.
Zauzeo je drugo mesto u izboru za košarkaša koji je ostvario najznačajniji napredak u odnosu na prethodnu sezonu. Od igrača sa prostora nekadašnje Jugoslavije, tu nagradu je sezone 2013/14 osvojio slovenački reprezentativac Goran Dragić.
Jokić je u sezoni 2017/18 postigao čak deset “tripl-dabl” učinka. Na sedam utakmica ubeležio je najmanje 30 poena. Ostvario je novi lični rekord od 41 poena, sedmog novembra 2017. godine, u Denverovom trijumfu 112:104 nad Bruklinom.
Za samo 14 minuta i 33 sekunde postigao je najbrži “tripl-dabl” u istoriji NBA-lige. Bilo je to 15. februara 2018. godine, u pobedi Denvera protiv Milvokija 134:123. Tada je postavio i novi lični rekord u broju asistencija na jednoj utakmici – 17.
Malo li je?
Jokić je bio član reprezentacije Srbije do 19 godina, koja je 2013. godine postala vicešampion sveta.
Prvo veliko seniorsko takmičenje na kojem se pojavio u sastavu reprezentacije bile su Olimpijske igre 2016. godine, koje su njemu i njegovim saigračima donele srebrnu medalju.
Dario Šarić
Šarićeve evropske stanice na putu do NBA-lige bile su: zagrebački klubovi Zrinjevac, Dubrava, Zagreb i Cibona, i turski Anadolu Efes.
U Sjedinjene Države stigao je sa oreolom jednog od najperspektivnijih evropskih košarkaša, koji je 2010, odnosno 2012. godine bio MVP evropskih šampionata za košarkaše do 16 i 18 godina (oba šampionata osvojila je Hrvatska), najkorisniji igrač završnog turnira regionalne ABA lige 2014. godine, dvostruki osvajač titule najboljeg mladog košarkaša godine u izboru Fibe, najkorisniji igrač finalnog turnira juniorske Evrolige, najmlađi najbolji košarkaš meseca Evrolige …
Orlando Medžik izabrao je Šibenčanina 2014. godine kao 12. pika na draftu, ali ga je isto veče “prodao” Filadelfiji Seventisiksersima. Popularni “Šiši” potpisao je ugovor sa ovim NBA klubom dve godine kasnije, u leto 2016. godine, a u njihovom dresu debitovao u jesen te godine.
Februara 2017. godine učestvovao je u “Rajzing star čelendžu” na “ol star” vikendu. Dva meseca uzastopno (mart-april 2017. godine) proglašen je najboljim debitantom meseca, a na kraju sezone ušao je u najjuži krug kandidata za najboljeg “rukija”. Na njegovu žalost, tu titulu poneo je bek Milvoki Baksa Malkolm Brogdon, ali je Dario mogao da se uteši ulaskom u najbolju debitantsku petorku šampionata.
Dvadesetčetvrtog marta 2017. godine Filadelfija je savladala Čikago sa 117:107, uz Šarićev rekord karijere – 32 poena.
Šarić je za seniorski nacionalni tim nastupio na evropskim šampionatima 2013, 2015. i 2017. godine, Svetskom prvenstvu 2014. godine i Olimpijskim igrama u Riju 2016. godine.
Boban Marjanović
Sa svojih 222 centimetara, Zaječarac Boban-Bobi Marjanović je posle Pljevljanina Slavka Vraneša (226) najviši košarkaš sa ovih prostora koji je nastupao u NBA ligi.
Ozbiljnije je počeo da se bavi košarkom u vršačkom Hemofarmu, a nakon rusko-litvanske odiseje, gde je igrao za CSKA, Žalgiris i Nižnji Novgorod, vraća se u Srbiju, tačnije kragujevački Radnički. Posle sezone provedene u Mega Vizuri, košarkaški je eksplodirao u beogradskoj Crvenoj zvezdi. Tri puta je proglašen najkorisnijim igračem domaćeg šampionata, jednom najkorisnijim igračem “plejofa” regionalne ABA lige i jednom je uvršten u najbolju petorku Evrolige.
U oktobru 2015. godine debitovao je u NBA-ligi zaigravši za San Antonio. U susretu sa Finiks Sansima (trijumf Sparsa 112:79) 30. decembra 2015. godine postao je prvi igrač u klupskoj istoriji koji je za 15 i manje minuta provedenih u igri uspeo da uhvati čak 12 lopti.
Bobi je u julu sledeće godine potpisao za Detroit Pistonse i u njihovom dresu postavio nove lične rekorde u broju poena (27 protiv Hjuston Rokitsa 7. aprila 2017. godine) i broju uhvaćenih lopti (impresivnih 19 u meču sa Šarlot Hornetsima 5. januara 2017. godine). Kao i u prethodnom klubu, Bobijeva minutaža u igri je oko 8-9 minuta.
U januaru 2018. godine potpisao je za Los Anđeles Kliperse.
Sa reprezentacijom Srbije bio je šampion Evrope i sveta u mlađim kategorijama, a sa seniorima osvojio je srebro na Evrobasketu 2017. godine.
Nemanja Bjelica
Profesionalnu karijeru započeo je u nekošarkaškoj zemlji – Austriji, afirmisao se u beogradskoj Crvenoj zvezdi, a onda malo Španija (Saski Baskonia), pa Turska (Fenerbahče). Njegovom košarkaškom razvoju veliki doprinos dali su Svetislav Pešić i Željko Obradović, koji su ga trenirali u Zvezdi, odnosno Fenerbahčeu.
Kruna njegove evropske karijere i najbolja preporuka za NBA-ligu bila je titula najkorisnijeg igrača Evrolige 2015. godine.
Bjelica je u jesen 2015. godine zaigrao za Minesotu, nakon drafta na kojem je bio 35. pik. Izabrao ga je Vašington, ali ga je odmah ustupio njegovom sadašnjem klubu.
Osmog marta 2018. godine je u susretu sa Boston Seltiksima (poraz 109:117) za 40 minuta u igri postigao novi lični rekord – 30 poena.
Sa selekcijom Srbije ima po jedno evropsko (2009) i svetsko (2014) srebro. Zbog povreda je propustio Olimpijske igre u Riju 2016. godine i Evrobasket 2017. godine, na kojima su njegovi saigrači takođe osvojili medalju.
Ivica Zubac
Nakon Mirze Teletovića, Bojana Bogdanovića i Zorana Planinića, Zubac je četvrti košarkaš rođen u Mostaru koji je zaigrao u dresu nekog NBA-ligaša.
Karijeru je započeo u zagrebačkim klubovima Zrinjevcu i Ciboni, nastavio u Srbiji (Mega Leks), a nakon što su ga na draftu 2016. godine, u drugoj rundi i kao ukupno 32. pika, izabrali Los Anđeles Lejkersi, otisnuo se preko Atlantika i potpisao za slavni klub, u čijem dresu je debitovao 2. novembra iste godine.
Uprava “jezeraša” ga s vremena na vreme šalje u Razvojnu ligu na kaljenje.
Izgleda da je Ivica naročito raspoložen za igru protiv Denvera, jer je u dva susreta Lejkersa sa Nagetsima postigao aktuelne lične rekorde – 17. januara 2017. godine upisao je 13 skokova, a 13. marta 2017. godine zabeležio 25 poena.
Za Hrvatsku je na velikim takmičenjima nastupao samo u mlađim kategorijama. Ima srebro sa svetskog šampionata za igrače do 19 godina održanog 2015. godine u Grčkoj.
Dragan Bender
Čapljinac Dragan-Gagi Bender je nakon Darka Miličića, koji je bio drugi pik, najbolje rangirani košarkaš sa prostora nekadašnje Jugoslavije na draftu – Finiks Sansi su ga izabrali kao četvrtog u prvoj rundi.
Još kao dete sa roditeljima se preselio u Split gde je prva znanja iz igre pod obručima sticao u košarkaškoj akademiji legende splitske i hrvatske košarke Nikole Vujčića. Bender je igrao za Split, pomogao je drugoligašu Kašteli u uspešnoj borbi za ulazak u elitni razred.
Po Vujčićevoj preporuci, izraelski velikan Makabi iz Tel Aviva potpisao je 2014. godine sedmogodšnji ugovor sa tada 17-godišnjim Benderom. Uprava kluba ga je prvo poslala na kaljenje u drugu ligu, tako da je Gagi za Makabi debitovao tek u oktobru sledeće godine.
Nakon pomenutog drafta 2016. godine, ugovor sa izraelskim klubom otkupljen je za milion i tri stotine hiljada američkih dolara, čime je Bender postao slobodan igrač i mogao je da potpiše za Finiks Sanse.
U svojoj debitantskoj sezoni najbolju partiju pružio je protiv Hjuston Rokitsa 26. decembra 2016. godine kada je, pored “dabl-dabl” učinka, zabeležio rekordan broj poena (11) i uhvaćenih lopti (13) u dotadašnjoj NBA-karijeri.
U drugoj sezoni se baš naigrao, nastupio je u svim utakmicama Finiksa uz prosečnu minutažu od 25 minuta. U trijumfu nad Oklahomom 114:100, sedmog januara 2018. godine, ubacio je čak šest “trojki” iz osam pokušaja, da bi 10. februara 2018. godine protiv Denvera zabeležio rekordna 23 poena. Njegova ekipa poražena je 113:123.
Bender je bio stalni član selekcije Hrvatske u mlađim kategorijama, izuzev na Svetskom prvenstvu u Grčkoj 2015. godine, kada je zbog zahteva saveza da svi reprezentativci moraju da nose obuću i odeću sponzora sa kojim je sklopljen ugovor, otkazao učešće. Uprkos njegovom odsustvu, Hrvatska je uzela srebro.
Bender je debitovao za seniorski nacionalni tim na Evrobasketu 2017. godine.
Mario Hezonja
Počeo je da trenira košarku u rodnom Dubrovniku, a zatim se seli u Zagreb gde nastupa za istoinemi klub. Sa 17 godina sa španskom Barselonom potpisao je prvi profesionalni ugovor. Pozvan je 2013. godine u tim sveta, koji se suprostavlja selekciji najboljih juniora SAD na tradicionalnom “Najk Hup Samitu”, ali je zbog povrede morao da otkaže učešće.
Mario se, uprkos velikim očekivanjima, nije naigrao u katalonskom klubu, morao je da se dokazuje i u drugom timu Barselone, tako da će najviše ostati upamćen po tome što je 1. februara 2015. godine u utakmici protiv Manrese (trijumf Barse 101:53) ostvario stopostotni učinak iza linije za tri poena – osam od osam.
Orlando Medžik ga je u prvoj rundi drafta izabrao kao petog pika 2015. godine.
Nakon lutanja u debitantskoj, Hezonja je počeo da dobija veću minutažu tokom druge sezone, pa je to bila prilika da iskaže svoj raskošni talenat. Sedamnaestog decembra 2017. godine, u 110:114 porazu njegovog Orlanda od Detroita, za 31 i po minut igre upisao je rekordnih 28 poena, uz čak osam “trojki” iz 12 pokušaja!
Sa selekcijom Hrvatske (igrači do 16 godina) postao je šampion Evrope i poneo je titulu najkorisnijeg igrača takmičenja održanog 2011. godine u Češkoj Republici, a godinu dana kasnije, kao član selekcije do 17 godina, uzeo je svetsku bronzu.
Za seniore je nastupio na Svetskom prvenstvu 2014. godine, Evrobasketu 2015. godine i Olimpijskim igrama 2016. godine.
Leave a Reply